آنغوزه

آنغوزه

نام علمی: Ferula assa-foetida
نام انگليسی : Stinking assa
نامهای دیگر فارسی : آنغوزه هراتی ، خوراکما ، کورن کما ،حلتیت

پراکنش جغرافیایی:
گیاه آنغوزه در طیف وسیعی از کوه های مرزی استان هرمزگان ( سواحل خلیج فارس ) تا دامنة جنوبی البرز را در بر می گيرد. اين گياه بومی استپ های شرق ايران و غرب افغانستان می باشد و در اکثرنقاط ايران یافت می شود . در مناطق خراسان : طبس ، سبزوار، شاهرود، بسطام، بين دامغان و سبزوار، نيشابور،مشهد، کرمان ، مرغاب اصفهان ، اردستان ، نائين ، خورو بيابانک ، بلوچستان ، اشترانکوه ، استان بوشهر و فارس وسایر مناطق در ارتفاعات 1800 متری مشاهده می شود.
تنها راه تجدید حیات طبیعی گیاه آنغوزه از طریق تولید و پراکنش بذر است . هر ساقه گل دهنده گیاه آنغوزه انبوهی از بــــذر را در دستجات چتر مانندی تولیــــد می نماید. بذر های سبک آنغوزه از طریق وزش باد ، در سطح رویشگاه پراکنـــده می گردند و سپس سبز می گردد.

روش کاشت آنغوره

کاشت مستقیم:
بذر در چاله ها و کوله های بسته شده جهت بهره برداری آنغوزه که به وسیله داس خراشی در محل چاله ها داده شود و سه تا چهار دانه بذر در آن کشت شده و روی آن به وسیله خاک پوشانده می شود . بذر مورد نیاز در این روش حدود 1 کیلو گرم در هر هکتارمی باشد حسن این روش این می باشد که چاله ها محلّ ذخیرة آب بوده و رطوبت بیشتری در اختیار بذر و گیاه قرارمی گیرد.

بذر پاشی:
این روش در زمینی انجام می شود که زیاد سفت نباشد و بذر باید به طور یکنواخت در سطح زمین پخش شود به طوریکه هم از تراکم بوته ها پس از سبز شدن جلوگیری شود ، و هم اینکه خیلی تنک کشت نشود . رطوبت 70-60 % و دمای 15- 12 درجه برای جوانه زنی مناسب است . زمان کاشت بهتر است قبل از فصل بارندگی باشد.

نیاز دمایی:
آنغوزه مقاوم به سرما بوده به طوریکه آنغوزه به دماهای زیر 10- درجه را به راحتی تحمل می کند.
نیاز خاکی: گیاه آنغوزه به سرما بوده به طوریکه آنغوزه به دماهای زیر 10- درجه را به راحتی تحمل می کند. گیاه آنغوزه خاکهایی عمیق و غنی و همچنین مکانهایی آفتابی را می پسندد.